Hún roðnaði einsog karfi ?

Ég hef unnið með mörgu bráðskemmtilegu fólki í þjóninum í gegnum tíðina og lent í hinu og þessu.  Allt frá áttræðum gamlingjum gerandi hluti sem maður hélt að eldra fólk léti sér bara ekki detta í hug og til smákrakka sem hafa komið með ógleymanleg comment sem ég man ennþá.Einn þjónninn bar íslenskuna bara fram með enskum hreim fyrir útlendingana.  Einu sinni sá ég tennur vaxa útúr manni og enda í glasinu hans á barborðinu.  Einn þjónninn lenti í því að það kviknaði í honum vegna þrengsla og gesturinn svetta á hann vatni svo allt fór vel á endanum.  Einn gesturinn varð svo slappur í maganum að það þurfti að mála salernið eftir hann, já stundum getur maturinn verið vondur.  En besta atriðið er án efa þegar ég var að vinna með einna vinkonu minni á virtum stað í miðbæ Reykjavíkur.  Þessi vinkona mín gat verið alveg einstaklega óheppinn þannig að það var ómetanlegt fyrir mig.  Staðurinn er á tveimur hæðum og vorum við stödd við kassann á fyrstu hæð þegar maður kemur labbandi niður stigann og teygjir sig í áttina til okkar.  Um leið og vinkonan sér manninn tekur hún utan um hann og kyssir hann rembings kossi, maðurinn verður auðvitað mjög hissa og vinkonan líka enda voru þetta eiginlega ósjálfráð viðbrögð og ég sé að vinkonan roðnar einsog karfi.  Loks brýtur maðurinn ísinn og segir, það vantar klósettpappír á klóstinu uppi

Heimaling eða Hval

Mikið ofboðslega er hvalkjötið gott, ég er búin að vera svo heppinn að borða hvalkjöt núna í tvígang niðrí vinnu á Vín og Skel.  Ef kjötið er rétt steikt þá er það ofboðslega meyrt og gott og ótrúlegt að við borðum ekki meira af þessu.  En ekki eru allir sáttir við hvalveiðar og í eina tíð var hægt að rökstyðja hvalveiðar með því að hann borðaði svo mikinn fisk og er raun alveg ennþá hægt að nota þessa rökstyðjingu, en þar sem ferðamanna iðnaðurinn er sístækkandi þá auðvitað hafa þeir nokkuð sterkann málstað og gera það að úreltri kenningu að hvalurinn hafi alltof mikla matarlyst.  Þ.e.a.s það er hálfgerð pattstaða í þessari umræðu og ekki næst lausn nema að taka alla þættina saman og finna lausn þannig.  Ástæðan fyrir þessu bloggi er sú að ég var með erlenda gesti í mat um daginn og maðurinn ætlaði að fá sér hval en þá greip konan inn í og sagði honum að hann fengi ekki að panta hval sem íslendinga dræpu á svo grimmilegann hátt, karlinn maldaði í móinn en konan stóð við sitt og neitaði að sitja til borðs með honum ef hann pantaði hval, en hann er steindauður sagði karlinn, mér er alveg sama sagði konan en leyfði honum síðan að panta lítinn sætan heimaling sem var auðvitað steindauður upp í eldhúsi.  Ekki veit ég hvort við Íslendingar erum svona ónæmir fyrir þessum veiðum eða hvort útlendingar taki kannski umhverfið í kringum sig svona hátíðlega allavega eru mismunandi skoðannir á hlutunum