Hestahugleiðingar

Það styttist í það að hesta tímabilið byrji, enda ber rokið og rigningin mig oft norður þessa dagana þar sem vinirnir eru í haga. Markmiðið er einfalt, að bæta mig í hestamennsku. Þar sem upplýsinga flæðið er margfalt miðað við áður þá eru eflaust margir orðnir ansi lúnknir í reiðmennsku löngu áður en þeir stíga á bak. Það er ansi auðvelt að láta klárinn svífa um á svifmiklu brokki eða stíga tandurhreint tölt þegar þú flettir blaðsíðu í bók eða á netinu en kannski allt annað mál þegar þú ert með vindinn í fangið úti á víðavangi. Hestamennskan er ekkert undanskyld sérfræðingum úr brekkunni enda hefur maður fengið allskonar misgáfulegar handleiðslur í hesthúsahverfunum og þá þarf að velja úr. Ég lenti í því að hesturinn hjá mér var ekki einsog hann á að sér að vera fyrripart síðasta vetur þannig að ég fékk ýmsar ábendingar misgáfulegar auðvitað, þannig að ég svona ákvað að nota innsæjið í bland við góð ráð og held ég að þar hafi komið sigurinn síðasta vetur sem endaði mjög vel. Þetta er eilífðar verkefni og lykilorð vetrarins verður vonandi framför.